провокация

провокация (język bułgarski)

transliteracja:

provokaciâ

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) prowokacja

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. провокатор m, провокаторка ż, провокаторство n, провокиране n

czas. провокирам ndk./dk.

przym. провокационен, провокативен, провокаторски

przysł. провокационно

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

провокация (język rosyjski)

transliteracja:

provokaciâ

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) prowokacja

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	провока́ция	провока́ции
dopełniacz	провока́ции	провока́ций
celownik	провока́ции	провока́циям
biernik	провока́цию	провока́ции
narzędnik	провока́цией провока́циею	провока́циями
miejscownik	провока́ции	провока́циях

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) подстрекательство

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. провокаторство n, провокационность ż, провокатор m, провокаторша ż, провоцирование n

czas. провоцировать ndk./dk.

przym. провокационный, провокаторский

przysł. провокационно

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: