провокаторка

провокаторка (język bułgarski)

transliteracja:

provokatorka

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) prowokatorka (kobieta, która prowokuje)

(1.2) prowokatorka (tajna agentka)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. провокация ż, провокаторство n, провокиране n

forma męska провокатор m

czas. провокирам ndk./dk.

przym. провокационен, провокативен, провокаторски

przysł. провокационно

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

провокаторка (język ukraiński)

transliteracja:

provokatorka

wymowa:

провока́торка zobacz zasady wymowy ukraińskiej

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) prowokatorka (kobieta, która prowokuje)

(1.2) prowokatorka (tajna agentka)

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	провока́торка	провока́торки
dopełniacz	провока́торки	провока́торок
celownik	провока́торці	провока́торкам
biernik	провока́торку	провока́торок
narzędnik	провока́торкою	провока́торками
miejscownik	на/у провока́торці	на/у провока́торках
wołacz	провока́торко	провока́торки

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) підбурювачка

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) агентка

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. провокація ż, провокаторство n, провокування n

forma męska провокатор m

czas. провокувати ndk.

przym. провокаційний, провокаторський

przysł. провокаційно

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: