любовница

любовница (język bułgarski)

transliteracja:

lûbovnica

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kochanka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. любим m, любима ż, любимец m, любимка ż, любител m, любителка ż, любителство n, любов ż

forma męska любовник m

czas. любя ndk.

przym. любим, любителски, любовен

przysł. любовно

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

любовница (język rosyjski)

transliteracja:

lûbovnica

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kochanka

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	любо́вница	любо́вницы
dopełniacz	любо́вницы	любо́вниц
celownik	любо́внице	любо́вницам
biernik	любо́вницы	любо́вниц
narzędnik	любо́вницей	любо́вницами
miejscownik	любо́внице	любо́вницах

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. любовь ż, Любовь ż

forma męska любовник m

czas. разлюбить, полюбить

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: