вогонь

вогонь (język ukraiński)

вогонь (1.1)

transliteracja:

vogonʹ

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ogień

odmiana:

(1.1) deklinacja II, wzór A2;

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	вого́нь
dopełniacz	вогню́
celownik	вогню́ / вогне́ві
biernik	вого́нь
narzędnik	вогне́м
miejscownik	вогні́ / вогню́
wołacz	вогню́

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pot. огонь, reg. огень

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. вогненність ż, вогнище n, вогнисько n, вогневик m, вогневиця ż, вогнівка ż

zdrobn. вогник m, вогничок m

czas. вогніти ndk.

przym. вогневий, вогньовий, вогненний, вогняний, вогнистий, вогнястий, вогнищевий

przysł. вогненно, вогнисто

związki frazeologiczne:

боятися як вогню • з вогню та в полум'я • нема диму без вогню / диму без вогню не буває • вогонь і вода добре служать, та зле панують • вогонь добре служить, та погано господарює

etymologia:

prasł. *ognь < praindoeur. *ngnis

zob. ogień

uwagi:

źródła: