бунтар

бунтар (język białoruski)

transliteracja:

buntar

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) buntownik

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) бунтаўшчык, мяцежнік

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. бунт m, бунтарства n, бунтаўшчык m, бунтаўшчыца ż

forma żeńska бунтарка ż

czas. бунтаваць ndk.

przym. бунтарны, бунтарскі, бунтаўшчыцкі

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

бунтар (język bułgarski)

transliteracja:

buntar

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) buntownik

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) бунтовник

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. бунт m, бунтовност ż, бунтовник m, бунтовница ż, бунтовничка ż, бунтовничество n, бунтарство n, бунтуване n

forma żeńska бунтарка ż

czas. бунтувам ndk.

przym. бунтовен, бунтовнически, бунтовнишки, бунтарски

przysł. бунтовно, бунтовнически, бунтовнишки, бунтарски

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

бунтар (język ukraiński)

transliteracja:

buntar

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) buntownik

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) бунтівник

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. бунт m, бунтарство n, бунтівливість ż, бунтівничість ż, бунтівник m, бунтівниця ż

forma żeńska бунтарка ż

czas. бунтувати, бунтуватися

przym. бунтівний, бунтівливий, бунтівничий, бунтівницький, бунтарський

przysł. бунтівливо, бунтівничо

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: