бунтувати

бунтувати (język ukraiński)

transliteracja:

buntuvati

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) buntować

odmiana:

(1.1)

 

bezokolicznik			бунтува́ти
		liczba pojedyncza		liczba mnoga
	tryb rozkazujący
	1 os.			бунту́ймо
	2 os.	бунту́й		бунту́йте
	czas przyszły
	1 os.	бунтува́тиму		бунтува́тимемо, бунтува́тимем
	2 os.	бунтува́тимеш		бунтува́тимете
	3 os.	бунтува́тиме		бунтува́тимуть
	czas teraźniejszy
	1 os.	бунту́ю		бунту́ємо, бунту́єм
	2 os.	бунту́єш		бунту́єте
	3 os.	бунту́є		бунту́ють
	imiesłów przymiotnikowy czynny
	imiesłów przysłówkowy współczesny		бунту́ючи
	czas przeszły
	m	бунтува́в		бунтува́ли
	ż	бунтува́ла
	n	бунтува́ло
	imiesłów przymiotnikowy przeszły
	imiesłów przymiotnikowy bierny
	forma bezosobowa
	imiesłów przysłówkowy uprzedni		бунтува́вши

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. бунт m, бунтарство n, бунтівливість ż, бунтівничість ż, бунтівник m, бунтівниця ż, бунтар m, бунтарка ż

czas. бунтуватися

przym. бунтівний, бунтівливий, бунтівничий, бунтівницький, бунтарський

przysł. бунтівливо, бунтівничо

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: