бунтівниця

бунтівниця (język ukraiński)

transliteracja:

buntìvnicâ

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) buntowniczka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) бунтарка

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. бунт m, бунтарство n, бунтівливість ż, бунтівничість ż, бунтар m, бунтарка ż

forma męska бунтівник m

czas. бунтувати, бунтуватися

przym. бунтівний, бунтівливий, бунтівничий, бунтівницький, бунтарський

przysł. бунтівливо, бунтівничо

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: