бунтаўшчыца

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

бунтаўшчыца (język białoruski)[edytuj]

transliteracja:
buntaŭščyca
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) buntowniczka[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) бунтарка, мяцежніца
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. бунт m, бунтарства n, бунтар m, бунтарка ż
forma męska бунтаўшчык m
czas. бунтаваць ndk.
przym. бунтарскі, бунтарны, бунтаўшчыцкі
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „бунтаўшчыца” w: Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, www.skarnik.by.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=бунтаўшчыца&oldid=8009955”