абсурд

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

абсурд (język białoruski)[edytuj]

transliteracja:
absurd
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) absurd[1]
odmiana:
(1.1)[2]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) недарэчнасць, бязглуздзіца
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. абсурднасць ż
przym. абсурдны
przysł. абсурдна
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „absurd” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 2.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „абсурд” w: slounik.org: беларускія слоўнікі і энцыкляпэдыі.

абсурд (język bułgarski)[edytuj]

transliteracja:
absurd
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) absurd
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. абсурдност ż
przym. абсурден
przysł. абсурдно
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

абсурд (język rosyjski)[edytuj]

transliteracja:
absurd
wymowa:
lp IPA[ɐˈpsurt], ?/i, ?/i; lm IPA[ɐˈpsurdɨ]
znaczenia:

rzeczownik nieżywotny, rodzaj męski

(1.1) absurd
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. абсурдиза́ция ż, абсурди́зм m, абсурди́ст m, абсурди́стка ż, абсу́рдность ż
przym. абсу́рдный, абсурди́стский
przysł. абсу́рдно
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. absurdusniepasujący, niewłaściwy; głupi, bezwartościowy
uwagi:
źródła:

абсурд (język ukraiński)[edytuj]

transliteracja:
absurd
wymowa:
абсу́рд?/i абсу́рд?/i абсу́рд?/i zobacz zasady wymowy ukraińskiej
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) absurd[1], nonsens, niedorzeczność[2]
odmiana:
(1.1) [3]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) очеви́дний абсу́рдoczywisty absurdдово́дити щось до абсу́рду[4]doprowadzać coś do absurduдрама абсурду
synonimy:
(1.1) безглуздя, нісенітниця
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. абсурдність ż, абсурдизм m
przym. абсурдний
przysł. абсурдно
związki frazeologiczne:
довести до абсурду
etymologia:
łac. absurdus[5]
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „абсу́рд” w: Словник польсько-український українсько-польський, Видавництво Глорія, Kijów 2015, ISBN 978-617-536-161-0, s. 534.
  2. Hasło „абсурд” w: Stanisław Domagalski, Wielki słownik polsko-ukraiński ukraińsko-polski z rozszerzoną terminologią współczesnego biznesu, Wydawnictwo REA, Warszawa 2008, ISBN 978-83-7141-750-4, s. 921.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „абсу́рд” w: Словники України online.
  4. Hasło „абсу́рд” w: Słownik polsko-ukraiński ukraińsko-polski (wydanie piąte, poprawione i uzupełnione), Dom Wydawniczy „Czumacki Szlach”, Kijów 2012, ISBN 966-8272-16-1, s. 253.
  5. Hasło „абсу́рд” w: Любов Іванівна Нечволод, Сучасний словник іншомовних слів, Торсінг плюс, Charków 2014, ISBN 978-966-404-941-9, s. 11.