niedorzeczność
niedorzeczność (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) coś bez sensu, nie mające uzasadnienia
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik niedorzeczność niedorzeczności dopełniacz niedorzeczności niedorzeczności celownik niedorzeczności niedorzecznościom biernik niedorzeczność niedorzeczności narzędnik niedorzecznością niedorzecznościami miejscownik niedorzeczności niedorzecznościach wołacz niedorzeczności niedorzeczności
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) absurd, absurdalność, bezsens, bezsensowność, bzdura, bzdurność, nonsens, nonsensowność
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. niedorzeczny
- przysł. niedorzecznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) absurdity, inanity, paranoia, paranoea
- białoruski: (1.1) недарэчнасць ż
- włoski: (1.1) assurdo m, incongruenza ż
- źródła: