βρόμικος

βρόμικος (język nowogrecki)

transliteracja:

vrómikos

wymowa:

IPA: [ˈvro.mi.kos]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) (o rzeczach) brudny, poplamiony, zanieczyszczony

(1.2) (o osobach) brudny, niechlujny, niedomyty

(1.3) (o żywności) zepsuty, nadpsuty, nieświeży, cuchnący, śmierdzący

(1.4) przen. brudny, nieuczciwy, nieprzyzwoity, ohydny, śmierdzący

odmiana:

(1) P5

przykłady:

(1.1) Αυτά τα πουκάμισα είναι καθαρά ή βρόμικα; → Te koszule są czyste czy brudne?

składnia:

kolokacje:

(1.4) βρόμικο χρήμα/βρόμικα λεφτά → brudne pieniądze • βρόμικη δουλειά → śmierdzący interes

synonimy:

(1.1) βρομερός, ακάθαρτος, ρυπαρός, ρυπώδης, λερωμένος, άπλυτος

(1.2) βρομερός, άπλυτος, άλουστος

(1.3) χαλασμένος, δυσώδης, δύσσοσμος

(1.4) ανήθικος, αισχρός, φαύλος, αχρείος, απαίσιος

antonimy:

(1.1) καθαρός, καθάριος, άρρυπος

(1.2) λουσμένος

(1.3) ευώδης

(1.4) καθαρός, τίμιος

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. βρόμα ż, βρομιά ż, βρόμισμα n

przym. βρομερός, βρομιάρης, βρομιάρικος, βρόμιος, βρομύλος

przysł. βρομερά

czas. βρομάω, βρομώ, βρομίζω, βρομίζομαι

form. słow. βρομο-, βρομό-, βρομ-

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: