żubrzę

żubrzę (język polski)

żubrzę (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zool. młode żubra

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	żubrzę	żubrzęta
dopełniacz	żubrzęcia	żubrząt
celownik	żubrzęciu	żubrzętom
biernik	żubrzę	żubrzęta
narzędnik	żubrzęciem	żubrzętami
miejscownik	żubrzęciu	żubrzętach
wołacz	żubrzę	żubrzęta

przykłady:

(1.1) Za matką dreptało powolutku jednoroczne żubrzę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) żubrzątko

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) młode

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. żubr m, żubrzyk m, żubrzyca ż, żubrowisko n, żubroń m, żubrówka ż

zdrobn. żubrzątko n

przym. żubrzy, żubrowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. żubr + -ę

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) зубраня n, зубранё n
• rosyjski: (1.1) зубрёнок m
• ukraiński: (1.1) зубреня n, зубря n

źródła: