čårnï bȯu̯g

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

čårnï bȯu̯g (język słowiński)[edytuj]

wymowa:
čǻrnï bȯ́u̯g
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) diabeł; dosł. czarny bóg[1]
odmiana:
przykłady:
(1.1) Te-nã-řeklӑ: «Bjɵ̏·ʉ̯ z-Bʉ̀ɵ̯gą!» Ãlä tɵ-bė̀l tĭn-čǻrnï bȯ́u̯g, cɵ-mjä dʉ̀ɵ̯přäńɵs dʉ̀ɵ̯-dȯu̯m[2]. → Powiedzieli więc: „Idź z Bogiem!” Ale to był czarny bóg prowadzący mnie do domu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) djɵ̏·u̯bĕl
antonimy:
(1.1) bjǻu̯lï bȯ́u̯g
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. čårnï
rzecz. bȯu̯g m
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *čьrnъ bogъ; por. dial. pol. Czorny bóg → diabeł, ros. Чернобожье
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Hasło „bȯ́u̯g” w: Friedrich Lorentz, Slovinzisches Wörterbuch, t. 1: A — Ɵ, Kaiserliche Akademie der Wissenschaften, Petersburg 1908, s. 57.
  2. ↑ Friedrich Lorentz, Slovinzische Texte, Kaiserliche Akademie der Wissenschaften, Petersburg 1905, s. 79.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=čårnï_bȯu̯g&oldid=8071651”