écru

écru (język polski)

kolor écru (1.1)

wymowa:

(spolszczona) ‹ekri›, zjawiska fonetyczne: akc. na ost.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) kolor żółtoszary, naturalny kolor płótna

przymiotnik

(2.1) żółtoszary

przysłówek

(3.1) żółtoszaro

odmiana:

(1.1) nieodm.,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	écru	écru
dopełniacz	écru	écru
celownik	écru	écru
biernik	écru	écru
narzędnik	écru	écru
miejscownik	écru	écru
wołacz	écru	écru

(2-3) nieodm.

przykłady:

(1.1) Écru wydawało mu się nieco zbyt smutne, wybrał błękit.

(2.1) Kupiła szal écru.

(3.1) Pomalujmy przedpokój na écru.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kość słoniowa

(2.1) żółtoszary, kremowy

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. écru – surowy, niebielony

uwagi:

tłumaczenia:

• niemiecki: (2.1) ekrü, ecru

źródła:

écru (język francuski)

wymowa:

IPA: [ekʁy]

​ ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) surowy, nie bielony

odmiana:

(1.1) lp écru m, écrue ż; lm écrus m, écrues ż

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) toile écrue → nie bielone płótno

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: