warunek wystarczający
warunek wystarczający (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [vaˈrũnɛɡ ˌvɨstarʧ̑aˈjɔ̃nʦ̑ɨ], AS: [varũneg vystarčai ̯õncy], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą • udźw. międzywyr.• akc. pob.
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1) związek zgody;
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik warunek wystarczający warunki wystarczające dopełniacz warunku wystarczającego warunków wystarczających celownik warunkowi wystarczającemu warunkom wystarczającym biernik warunek wystarczający warunki wystarczające narzędnik warunkiem wystarczającym warunkami wystarczającymi miejscownik warunku wystarczającym warunkach wystarczających wołacz warunku wystarczający warunki wystarczające
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) używa się zdania jeżeli …, to …; implikacja
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- baskijski: (1.1) baldintza nahiko
- duński: (1.1) tilstrækkelig betingelse w
- hiszpański: (1.1) condición suficiente ż
- niemiecki: (1.1) hinreichende Bedingung ż
- źródła: