nabożnik
nabożnik (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik nabożnik nabożnicy dopełniacz nabożnika nabożników celownik nabożnikowi nabożnikom biernik nabożnika nabożników narzędnik nabożnikiem nabożnikami miejscownik nabożniku nabożnikach wołacz nabożniku nabożnicy depr. M. i W. lm: (te) nabożniki[1] - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik nabożnik nabożniki dopełniacz nabożnika nabożników celownik nabożnikowi nabożnikom biernik nabożnika nabożniki narzędnik nabożnikiem nabożnikami miejscownik nabożniku nabożnikach wołacz nabożniku nabożniki
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (2.1) bożnik
- antonimy:
- hiperonimy:
- (2.1) płótno
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. nabożeństwo n, nabożnisiostwo n, nabożniś mos, nabożnisia ż, nabożność ż
- przym. nabożny
- przysł. nabożnie
- skr. nab.
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „nabożnik” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.