blokhauz
blokhauz (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) wojsk. schron lub budynek ufortyfikowany z przeznaczeniem na samodzielną obronę ze wszystkich stron; zob. też blokhauz w Wikipedii
- (1.2) pot. przen. duży, zwłaszcza betonowy budynek, o prostej budowie
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik blokhauz blokhauzy dopełniacz blokhauzu blokhauzów celownik blokhauzowi blokhauzom biernik blokhauz blokhauzy narzędnik blokhauzem blokhauzami miejscownik blokhauzie blokhauzach wołacz blokhauzie blokhauzy
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) blockhouse
- hiszpański: (1.1) blocao m
- niemiecki: (1.1) Blockhaus n
- rosyjski: (1.1) блокгауз m
- źródła:
- ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 36.