balkonik
balkonik (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) archit. mały balkon
- (1.2) urządzenie na kółkach pomagające przemieszczać się osobie niepełnosprawnej[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik balkonik balkoniki dopełniacz balkonika / balkoniku[2] balkoników celownik balkonikowi balkonikom biernik balkonik balkoniki narzędnik balkonikiem balkonikami miejscownik balkoniku balkonikach wołacz balkoniku balkoniki
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. balkon m, balkuniorz mos
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: balkon
- bułgarski: (1.1) балконче n
- duński: (1.2) rollator w
- norweski (bokmål): (1.2) rullator m
- norweski (nynorsk): (1.2) rullator m
- źródła: