balkuniorz

balkuniorz (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) reg. osoba mieszkająca na wsi lecz nie zajmująca się rolnictwem

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. balkon m, balkonik m

przym. balkonowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Określenie to jest relatywnie nowe i spotykane jest w niektórych regionach Lubelszczyzny (np. w Godziszowie). Wiąże się ze zmianami w strukturze społecznej w Polsce po roku 1989, np. pojawieniem się nowych sposobów zarobkowania, zarezerwowanych wcześniej dla państwa (handel żywcem, wyrób i sprzedaż kasz, obrót maszynami itd). Słowo powstało przez wychwycenie rożnic w trybie życia rolnika i balkuniorza uwidaczniających się jaskrawo w przypadku niewielkich wiejskich społeczności. W czasie żniw, kiedy rolnicy ciężko pracują przy zbiorach, balkuniorze korzystają z letniej pogody aby wypoczywać na domowych balkonach (balkunach). Samo określenie jest ironiczne i wyraża niechęć rolników do współmieszkańców zajmujących się zajęciem niezwiązanym z pracą fizyczną, lecz np. handlem.

tłumaczenia:

źródła: