čårnï bȯu̯g
čårnï bȯu̯g (język słowiński)[edytuj]
- wymowa:
- čǻrnï bȯ́u̯g
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy
- przykłady:
- (1.1) Te-nã-řeklӑ: «Bjɵ̏·ʉ̯ z-Bʉ̀ɵ̯gą!» Ãlä tɵ-bė̀l tĭn-čǻrnï bȯ́u̯g, cɵ-mjä dʉ̀ɵ̯přäńɵs dʉ̀ɵ̯-dȯu̯m[2]. → Powiedzieli więc: „Idź z Bogiem!” Ale to był czarny bóg prowadzący mnie do domu.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) djɵ̏·u̯bĕl
- antonimy:
- (1.1) bjǻu̯lï bȯ́u̯g
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- prasł. *čьrnъ bogъ; por. dial. pol. Czorny bóg → diabeł, ros. Чернобожье
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „bȯ́u̯g” w: Friedrich Lorentz, Slovinzisches Wörterbuch, t. 1: A — Ɵ, Kaiserliche Akademie der Wissenschaften, Petersburg 1908, s. 57.
- ↑ Friedrich Lorentz, Slovinzische Texte, Kaiserliche Akademie der Wissenschaften, Petersburg 1905, s. 79.