tytularny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

tytularny (język polski)[edytuj]

wymowa:
​?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) posiadający prawo do używania danego tytułu, ale bez pełnienia funkcji związanej z tym tytułem
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) członek tytularny • rektor tytularny
synonimy:
(1.1) honorowy, nominalny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przysł. tytularnie
rzecz. tytuł mrz, tytulatura ż, tytularność ż
czas. tytułować
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=tytularny&oldid=7655801”