tænder

tænder (język duński)

wymowa:

Dania: [ˈtænɔ] • IPA: [ˈtεnʌ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) techn. urządzenie zapalające, zapalarka, zapalnik

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) = tænde → zapalać

rzeczownik, forma fleksyjna

(3.1) = tand → ząb

odmiana:

(1.1) en tænder, tænderen, tændere, tænderne

przykłady:

(1.1) Fungerer tænderen ikke, kan man bruge en lang tændstik i stedet. → Jeśli zapalarka nie działa, można zamiast niej użyć długiej zapałki.

składnia:

kolokacje:

(1.1) cigaretænder • gastænder

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

duń. tænde + -er

uwagi:

źródła: