stilk

stilk (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) bot. łodyga

odmiana:

(1.1) en stilk, stilken, stilke, stilkene

przykłady:

(1.1) Planten har stærke stilke og den blomstrer i sommerperioden. → Roślina ma mocne łodygi, a kwitnie w okresie letnim.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) stængel

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. stilket

związki frazeologiczne:

på stilke

etymologia:

uwagi:

źródła: