solsken

solsken (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) światło słoneczne

odmiana:

(1.1) ett solsken, solskenet, solsken, solskenen

przykłady:

(1.1) Det ska bli solsken imorgon. → Jutro będzie świeciło słońce.

składnia:

kolokacje:

(1.1) det är solsken → świeci słońce

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: