dzięciolić

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dzięciolić (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) środ. uczn. żmudnie się uczyć, zwłaszcza na pamięć[1]
odmiana:
(1.1) koniugacja Va
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dzięcioł m, dzięcioły nmos
przym. dzięcioli
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „dzięciolić” w: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, red. Halina Zgółkowa, t. 10, Wydawnictwo Kurpisz, Poznań 1994-2005, ISBN 83-900203-3-5, s. 177.