cwelić

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

cwelić (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈʦ̑fɛlʲiʨ̑], AS[cfelʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) wulg. gwałcić doodbytniczo
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Piotrek cweli Jacka.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cwel m, cwelenie n, cwelowanie n, przecwelowanie n
czas. przecwelić
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. cwel[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „cwel” w: Poradnia językowa PWN.