brutalnie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

brutalnie (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[bruˈtalʲɲɛ], AS[brutalʹńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.-ni…
?/i
znaczenia:

przysłówek sposobu

(1.1) w sposób brutalny, pełen przemocy
odmiana:
(1.1) st. wyższy brutalniej; st. najwyższy najbrutalniej
przykłady:
(1.1) Zwyrodnialec brutalnie pobił bezbronnego człowieka, który w wyniku odniesionych obrażeń spędził w szpitalu kilka miesięcy.
składnia:
kolokacje:
(1.1) brutalnie pobić / zgwałcić / zamordować • brutalnie zaatakować / stłumić • brutalnie traktować • brutalnie sfaulować • brutalnie przerwaćwyjątkowo brutalnie
synonimy:
(1.1) przest. brutalsko
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. brutal mos, brutalka ż, brutalność ż, brutalizm m, brutalizacja ż, brutalizowanie n, brutalistyczność ż
czas. brutalizować ndk.
przym. brutalny, brutalski
przysł. brutalsko
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: