aequinoctialis

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

aequinoctialis (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) astr. równonocny, równodzienny[1]
odmiana:
(1) aequinoctial|is, ~e (deklinacja III)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
m/żnm/żn
mianownikaequinoctialisaequinoctialeaequinoctialēsaequinoctialia
dopełniaczaequinoctialisaequinoctialium
celownikaequinoctialīaequinoctialibus
biernikaequinoctialemaequinoctialeaequinoctialēsaequinoctialia
ablatywaequinoctialīaequinoctialibus
wołaczaequinoctialisaequinoctialeaequinoctialēsaequinoctialia
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. aequinoctium n
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. aequinoctium + -alis < łac. aequus + nox + -ium
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 20.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=aequinoctialis&oldid=7424705”