źrebica

źrebica (język polski)

źrebica (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) daw. hipol. młoda klacz

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	źrebica	źrebice
dopełniacz	źrebicy	źrebic
celownik	źrebicy	źrebicom
biernik	źrebicę	źrebice
narzędnik	źrebicą	źrebicami
miejscownik	źrebicy	źrebicach
wołacz	źrebico	źrebice

przykłady:

(1.1) Za klaczą ostrożnie dreptała źrebica.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. źrebak mzw, źrebiątko n, źrebaczek mzw, źrebię n

zdrobn. źrebiczka ż

forma męska źrebiec mzw

czas. oźrebić dk., źrebić ndk., źrebić się ndk.

przym. źrebięcy, źrebny

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. źrebiec + -a

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: źrebiec

• kaszubski: (1.1) zgrzébica ż

źródła: