Przejdź do zawartości

źrebiec

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

źrebiec (język polski)

[edytuj]
źrebiec (1.1)
wymowa:
IPA[ˈʑrɛbʲjɛt͡s], AS[źrebʹi ̯ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) przest. zootechn. młody koń płci męskiej
(1.2) książk. źrebię
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Źrebiec bez uzdy posuwistym lotem / Uginał trawy w pędzie wybujałym[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ogier
(1.2) źrebak, źrebię
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) koń
(1.2) młode
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. źrebak mzw, źrebiątko n, źrebaczek mzw, źrebiczka ż, źrebię n
forma żeńska źrebica ż
czas. źrebić się, oźrebić dk., źrebić ndk., źrebić się ndk.
przym. źrebięcy, źrebny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: źrebię
źródła:
  1. Ignacy Krasicki, Rumak i źrebiec