łęczak

łęczak (język polski)

łęczak (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈwɛ̃n͇ʧ̑ak], AS: [u̯ẽṇčak], zjawiska fonetyczne: udziąs.• nazal.• asynch. ę 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) ornit. Tringa glareola, gatunek ptaka z rodziny bekasowatych; zob. też łęczak w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	łęczak	łęczaki
dopełniacz	łęczaka	łęczaków
celownik	łęczakowi	łęczakom
biernik	łęczaka	łęczaki
narzędnik	łęczakiem	łęczakami
miejscownik	łęczaku	łęczakach
wołacz	łęczaku	łęczaki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) brodziec leśny, trawnik

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. łęg m

zdrobn. łęczaczek m

przym. łęczakowy, łęgowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki

tłumaczenia:

• esperanto: (1.1) brovtringo
• fiński: (1.1) liro
• rosyjski: (1.1) фифи

źródła: