zawilec
Wygląd
zawilec (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) bot. Anemone L.[1], rodzaj roślin z rodziny jaskrowatych; zob. też zawilec w Wikipedii
- (1.2) bot. roślina z rodzaju zawilców (1.1)
- (1.3) pot. kwiat rośliny z rodzaju zawilców (1.1)
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik zawilec zawilce dopełniacz zawilca zawilców celownik zawilcowi zawilcom biernik zawilec[2] zawilce narzędnik zawilcem zawilcami miejscownik zawilcu zawilcach wołacz zawilcu zawilce
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) zawilec gajowy • zawilec narcyzowaty • zawilec wielkokwiatowy • zawilec żółty • zawilec japoński • zawilec mieszańcowy • zawilec omszony • zawilec wielkosieczny • zawilec wieńcowy
- synonimy:
- (1.2) lud. kozie bobki[3]
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) anemone
- bułgarski: (1.1) анемона ż (anemona)
- esperanto: (1.1) anemono
- fiński: (1.1) vuokko
- interlingua: (1.1) anemone
- niemiecki: (1.1) Anemone ż
- rosyjski: (1.1) анемон m
- słoweński: (1.1) anemona ż; (1.2) vetrnica ż
- szwedzki: (1.1) anemon w
- włoski: (1.1) anemone m
- źródła:
- ↑ Hasło „Anemone” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
- ↑ Hasło „zawilec” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Teresa Skubalanka, Polskie nazewnictwo roślin. Struktura zbioru, „Annales Universitates Mariae Curie-Skłodowska Lublin-Polonia”, vol. XXVII/2009, s. 137.