zasadowy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zasadowy (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌzasaˈdɔvɨ], AS[zasadovy], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) chem. mający właściwości zasady[1]
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) Przedstawiona wyżej technologia, nazywana zasadową, ze względu na zasadowy charakter używanego w niej wapna, umożliwia wytop stali o dowolnym składzie[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) alkaliczny
antonimy:
(1.1) kwasowy
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zasada ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „zasadowy” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Mieczysław Hering, Podstawy elektrotermii, 1992, Narodowy Korpus Języka Polskiego.