wolbromianin
wolbromianin (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌvɔlbrɔ̃ˈmʲjä̃ɲĩn], AS: [volbrõmʹi ̯ä̃ńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• akc. pob.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Wolbromia[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wolbromianin wolbromianie dopełniacz wolbromianina wolbromian celownik wolbromianinowi wolbromianom biernik wolbromianina wolbromian narzędnik wolbromianinem wolbromianami miejscownik wolbromianinie wolbromianach wołacz wolbromianinie wolbromianie depr. M. i W. lm: (te) wolbromiany[2]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkaniec
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Wolbrom m
- forma żeńska wolbromianka ż
- przym. wolbromski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[3].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „wolbromianin” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „wolbromianin” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
