wigilja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wigilja (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. zob. wigilia
odmiana:
przykłady:
(1.1) Westchnąłem. Mój Boże! jakby też to mnie chudeuszowi wigilja smakowała w takim salonie[1]
(1.1) Tegoż dnia, w wigilję nocy sederowej, Abram nie zaznawał spokoju[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
p.łac. vigilia
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Bolesław Prus, Wigilja (wyd. 1935)
  2. Sz. Wysocki, Mord rytualny, „5-ta Rano: bezpartyjny dziennik żydowski”, nr 15 (14 stycznia 1932)