wicekanclerski

wicekanclerski (język polski)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z osobą lub urzędem wicekanclerza, dotyczący wicekanclerza

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	wicekanclerski		wicekanclerska	wicekanclerskie	wicekanclerscy	wicekanclerskie
dopełniacz	wicekanclerskiego		wicekanclerskiej	wicekanclerskiego	wicekanclerskich
celownik	wicekanclerskiemu		wicekanclerskiej	wicekanclerskiemu	wicekanclerskim
biernik	wicekanclerskiego	wicekanclerski	wicekanclerską	wicekanclerskie	wicekanclerskich	wicekanclerskie
narzędnik	wicekanclerskim		wicekanclerską	wicekanclerskim	wicekanclerskimi
miejscownik	wicekanclerskim		wicekanclerskiej	wicekanclerskim	wicekanclerskich
wołacz	wicekanclerski		wicekanclerska	wicekanclerskie	wicekanclerscy	wicekanclerskie
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wicekanclerz mos

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• rosyjski: (1.1) вице-канцлерский

źródła: