weneckojęzyczny

weneckojęzyczny (język polski)

wymowa:

‹wenecko języczny›, IPA: [vɛ̃ˈnɛʦ̑kɔjɛ̃w̃ˈzɨʧ̑nɨ], AS: [vẽneckoi ̯ẽũ̯zyčny], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę • podw. akc.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który posługuje się językiem weneckim

(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem weneckim

(1.3) spisany, stworzony w języku weneckim

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	weneckojęzyczny		weneckojęzyczna	weneckojęzyczne	weneckojęzyczni	weneckojęzyczne
dopełniacz	weneckojęzycznego		weneckojęzycznej	weneckojęzycznego	weneckojęzycznych
celownik	weneckojęzycznemu		weneckojęzycznej	weneckojęzycznemu	weneckojęzycznym
biernik	weneckojęzycznego	weneckojęzyczny	weneckojęzyczną	weneckojęzyczne	weneckojęzycznych	weneckojęzyczne
narzędnik	weneckojęzycznym		weneckojęzyczną	weneckojęzycznym	weneckojęzycznymi
miejscownik	weneckojęzycznym		weneckojęzycznej	weneckojęzycznym	weneckojęzycznych
wołacz	weneckojęzyczny		weneckojęzyczna	weneckojęzyczne	weneckojęzyczni	weneckojęzyczne

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) ludność weneckojęzyczna

(1.2) obszar weneckojęzyczny

(1.3) weneckojęzyczny tekst • weneckojęzyczna książka/prasa

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: