wałówka

wałówka (język polski)

wymowa:

IPA: [vaˈwufka], AS: [vau̯ufka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. jedzenie przygotowane na drogę

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wałówka	wałówki
dopełniacz	wałówki	wałówek
celownik	wałówce	wałówkom
biernik	wałówkę	wałówki
narzędnik	wałówką	wałówkami
miejscownik	wałówce	wałówkach
wołacz	wałówko	wałówki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) prowiant

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) jedzenie

hiponimy:

(1.1) drugie śniadanie

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. wałóweczka ż

zgrub. wałówa ż

przym. wałówkowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. wał + -ówka; (prawdop. wyraz wziął się z daw. gw. więz.) lub zdrobn. od pol. wałówa

uwagi:

Pochodzenie wyrazu nie jest jasne:

• Pierwsza teoria głosi, że słowo pochodzi od pol. wał

(Odbywający karę pozbawienia wolności często zmuszeni byli pracować m.in. przy usypywaniu wałów bez przerwy obiadowej, dlatego spożywali dany im prowiant na wałach, skąd nazwa. Z czasem jednak wyraz poszerzył znaczenie i współcześnie oznacza każde jedzenie zabierane w drogę)

• Druga natomiast utrzymuje, że słowo jest zdrobnieniem od pol. wałówa

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: prowiant

źródła: