volant

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

volant (język angielski)[edytuj]

dove volant (1.1)
wymowa:
bryt. IPA/ˈvəʊlənt/
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) herald. w locie
(1.2) lecący, w locie
(1.3) latający, zdolny do lotu
(1.4) zwinny, lekko się przemieszczający
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

volant (język czeski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) kierownica
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

volant (język francuski)[edytuj]

volant (2.2)
wymowa:
IPA[vɔ.lɑ̃] m ?/i
IPA[vɔ.lɑ̃t] ż
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) latający[1]
(1.2) lotny[1]

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) koło zamachowe[1]
(2.2) kierownica[1]
odmiana:
(1.1) lp volant m, volante ż; lm volants m, volantes ż
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. voler
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Anna Jedlińska, Ludwik Szwykowski, Jerzy Tomalak, Kieszonkowy słownik francusko-polski, polsko-francuski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2004, ISBN 83-214-0938-5.

volant (język słowacki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) mot. kierownica[1][2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. volantový
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Krátky slovník slovenského jazyka, J. Kačala – M. Pisárčiková – M. Považaj (red.), Veda, Bratysława 2004, ISBN 80-224-0750-X.
  2. Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. II, P-Ž, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 489.