utopenec

utopenec (język polski)

utopence (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kulin. czeska przekąska, marynowana w zalewie octowej kiełbaska; zob. też utopenec w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	utopenec	utopence
dopełniacz	utopenca	utopenców
celownik	utopencowi	utopencom
biernik	utopenec	utopence
narzędnik	utopencem	utopencami
miejscownik	utopencu	utopencach
wołacz	utopencu	utopence

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) przekąska

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) czes. utopenec → topielec

uwagi:

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) utopenec m

źródła:

utopenec (język czeski)

utopenec (1.1)

utopenci (1.2)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) topielec

(1.2) kulin. utopenec (przekąska)

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	utopenec	utopenci
dopełniacz	utopence	utopenců
celownik	utopenci / utopencovi	utopencům
biernik	utopence	utopence
wołacz	utopenče	utopenci
miejscownik	utopenci / utopencovi	utopencích
narzędnik	utopencem	utopenci

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

(1.2) špekáček

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: