ubikacja kucana

ubikacja kucana (język polski)

ubikacja kucana (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌubʲiˈkaʦ̑ʲja kuˈʦ̑ãna], AS: [ubʹikacʹi ̯a kucãna], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński

(1.1) rodzaj ubikacji, w której brak muszli i wymagającej korzystania w pozycji kucznej; zob. też ubikacja kucana w Wikipedii

odmiana:

(1.1) związek zgody,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ubikacja kucana	ubikacje kucane
dopełniacz	ubikacji kucanej	ubikacji kucanych
celownik	ubikacji kucanej	ubikacjom kucanym
biernik	ubikację kucaną	ubikacje kucane
narzędnik	ubikacją kucaną	ubikacjami kucanymi
miejscownik	ubikacji kucanej	ubikacjach kucanych
wołacz	ubikacjo kucana	ubikacje kucane

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ubikacja narciarska, ubikacja turecka, ubikacja arabska

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) squat, squat toilet
• chorwacki: (1.1) čučavac
• fiński: (1.1) kyykkykäymälä

źródła: