siew

siew (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) roln. umieszczanie nasion w przygotowanej ziemi i przykrywanie ich warstwą gleby

(1.2) roln. nasiona do zasiania lub już kiełkujące

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	siew	siewy
dopełniacz	siewu	siewów
celownik	siewowi	siewom
biernik	siew	siewy
narzędnik	siewem	siewami
miejscownik	siewie	siewach
wołacz	siewie	siewy

przykłady:

(1.1) Siew jesienny daje przeważnie obfite wschody i silniejsze siewki oraz uwalnia od potrzeby przechowywania nasion.

(1.1) Demeter opiekowała się wzrostem zbóż od siewu aż po żniwa.

składnia:

kolokacje:

(1.1) siew gniazdowy • siew czysty

(1.2) siew czysty

synonimy:

(1.1) obsiew, posiew, siejba, wysiew, zasiew

(1.2) zasiew

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. siewki nmos, sianie n, siewca mos, siewczyni ż, siewka ż, siewnik mrz

przym. siewny, siejny

czas. zasiać, siać

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) sowing
• białoruski: (1.1) сяўба ż
• duński: (1.1) såning w
• hiszpański: (1.1) siembra ż
• kaszubski: (1.1) séw m, zaséwk m
• niemiecki: (1.1) Saat ż
• rosyjski: (1.1) сев m
• włoski: (1.2) semina ż

źródła: