severus
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
severus (język łaciński)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) poważny
- (1.2) surowy, srogi, rygorystyczny
- (1.3) ponury
- odmiana:
- (1.1-3) (deklinacja I-II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n mianownik sevērus sevēra sevērum sevērī sevērae sevēra dopełniacz sevērī sevērae sevērī sevērōrum sevērārum sevērōrum celownik sevērō sevērae sevērō sevērīs biernik sevērum sevēram sevērum sevērōs sevērās sevēra ablatyw sevērō sevērā sevērō sevērīs wołacz sevēre sevēra sevērum sevērī sevērae sevēra
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- praital. *seꭓwēro- < praindoeur. *seǵʰ-ur[1]
- powiązane etymologicznie z gr. ὀχυρός (okhurós) → trwały
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „severus” w: Michiel de Vaan, Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages, Brill, Leiden, Boston 2008, ISBN 978-90-04-16797-1.