scandinavicus

scandinavicus (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) skandynawski

odmiana:

(1.1) scandinavic|us, ~a, ~um (deklinacja I-II)

 

przypadek	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	m	ż	n
mianownik	scandinavicus	scandinavica	scandinavicum	scandinavicī	scandinavicae	scandinavica
dopełniacz	scandinavicī	scandinavicae	scandinavicī	scandinavicōrum	scandinavicārum	scandinavicōrum
celownik	scandinavicō	scandinavicae	scandinavicō	scandinavicīs
biernik	scandinavicum	scandinavicam	scandinavicum	scandinavicōs	scandinavicās	scandinavica
ablatyw	scandinavicō	scandinavicā	scandinavicō	scandinavicīs
wołacz	scandinavice	scandinavica	scandinavicum	scandinavicī	scandinavicae	scandinavica

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Scandinavia ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Scandinavia + -icus

uwagi:

źródła: