samowyzwalacz

samowyzwalacz (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) fot. mechanizm lub funkcjonalność oprogramowania aparatu fotograficznego pozwalająca na wyzwolenie spustu samoczynnie po określonym czasie; zob. też samowyzwalacz w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	samowyzwalacz	samowyzwalacze
dopełniacz	samowyzwalacza	samowyzwalaczy / rzad. samowyzwalaczów
celownik	samowyzwalaczowi	samowyzwalaczom
biernik	samowyzwalacz	samowyzwalacze
narzędnik	samowyzwalaczem	samowyzwalaczami
miejscownik	samowyzwalaczu	samowyzwalaczach
wołacz	samowyzwalaczu	samowyzwalacze

przykłady:

(1.1) Bez statywu nie zarejestrujemy też ujęć do stworzenia panoramy z prawdziwego zdarzenia, nie mówiąc już o wygodzie korzystania z podnoszenia lustra i samowyzwalacza.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) timer

hiponimy:

holonimy:

(1.1) aparat fotograficzny

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. samowyzwalanie n, samowyzwolenie n

czas. samowyzwalać ndk., samowyzwolić dk.

przym. samowyzwoleńczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. samo- + wyzwalacz

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) self timer, self-timer
• bułgarski: (1.1) самоснимачка ż
• czeski: (1.1) samospoušť ż
• duński: (1.1) selvudløser w
• fiński: (1.1) itselaukaisin, vitkalaukaisin
• francuski: (1.1) retardateur m
• niderlandzki: (1.1) zelfontspanner m
• niemiecki: (1.1) Selbstauslöser m
• norweski (bokmål): (1.1) selvutløser m, selvutløyser m, sjølutløser m, sjølutløyser m
• norweski (nynorsk): (1.1) sjølvutløysar m
• rosyjski: (1.1) автоспуск m
• szwedzki: (1.1) självutlösare w
• ukraiński: (1.1) автоспуск m
• węgierski: (1.1) önkioldó
• włoski: (1.1) autoscatto m

źródła: