rzega
rzega (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) reg. (Małopolska) pręga[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rzega rzegi dopełniacz rzegi rzeg celownik rzedze rzegom biernik rzegę rzegi narzędnik rzegą rzegami miejscownik rzedze rzegach wołacz rzego rzegi
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- z niepoświadczonego czasownika (rezultat czynności) pol. *rzegać < prasł. *regati
- por. słń. réga → pęknięcie, rysa, szpara; nacięcie, karb; smuga; pręga < słń. régati → tworzyć szpary, szczeliny
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: pręga
- źródła:
- ↑ Wiesław Boryś: Etymologie polskie. 8. dial. jaszczeć, 9. dial. mersić, 10. dial. rzega, „Język Polski” t. 72, s. 25‒29, 1992.