karb

karb (język polski)

wymowa:

IPA: [karp], AS: [karp], zjawiska fonetyczne: wygł.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) małe nacięcie

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	karb	karby
dopełniacz	karbu	karbów
celownik	karbowi	karbom
biernik	karb	karby
narzędnik	karbem	karbami
miejscownik	karbie	karbach
wołacz	karbie	karby

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) bruzda, rowek, szczerba, wycięcie, wyżłobienie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. karbowanie n, karbowaniec mrz, karbowy mos

czas. karbować

związki frazeologiczne:

brać w karby • brać się w karby • kłaść na karb

etymologia:

niem. Kerbe

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) indentation
• niemiecki: (1.1) Kerbe ż, Scharte ż
• staroruski: (1.1) роубєжь
• wilamowski: (1.1) kārv ż, kaorw ż, karw ż

źródła:

karb (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) węgiel

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. karbo, karbeto, karbdesegnaĵo, karbkrajono, lignokarbo, terkarbo, minkarbo, ŝtonkarbo

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) wł. carbone

uwagi:

źródła: