resistir

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

resistir (język hiszpański)[edytuj]

wymowa:
IPA[re.siș.ˈtiɾ]
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) opierać się, stawiać opór

czasownik przechodni

(2.1) wytrzymywać, znosić
odmiana:
(1-2) koniugacja III: czasownik regularny
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) oponerse, resistirse
(2.1) soportar
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. resistor m, resistividad ż, resistencia ż
przym. resistente, resistible, resistivo
czas. resistirse
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. rĕsistĕre[1]
uwagi:
źródła:

resistir (język portugalski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) opierać się, stawiać opór
(1.2) bronić się
(1.3) przen. znosić[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. resistência ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: