resistor

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

resistor (język angielski)[edytuj]

resistors (1.1)
wymowa:
bryt. IPA/rɪˈzɪstə/
amer. IPA/rɪˈzɪstɚ/
?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) elektron. rezystor, opornik
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. resistance
przym. resistant, resistible
czas. resist
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

resistor (język hiszpański)[edytuj]

varios resistores (1.1)
wymowa:
IPA[re.siș.ˈtoɾ]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) techn. elektron. opornik, rezystor
odmiana:
(1.1) lm resistores
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) resistencia
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. resistir, resistirse
przym. resistente, resistible, resistidor, resistivo
rzecz. resistencia ż, resistividad ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
ang. resistor < ang. resiststawiać opór
uwagi:
w zależności od przyzwyczajeń lub regionu geograficznego można używać naprzemiennie wyrazu „resistor” lub „resistencia”.
źródła: