przekątna główna
przekątna główna (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński
- (1.1) mat. w macierzy kwadratowej: ciąg wyrazów macierzy, których indeksy stanowią identyczne liczby
- odmiana:
- (1.1) związek zgody,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik przekątna główna przekątne główne dopełniacz przekątnej głównej przekątnych głównych celownik przekątnej głównej przekątnym głównym biernik przekątną główną przekątne główne narzędnik przekątną główną przekątnymi głównymi miejscownik przekątnej głównej przekątnych głównych wołacz przekątno główna przekątne główne
- przykłady:
- (1.1) Wyznacznik macierzy trójkątnej dolnej lub górnej jest równy iloczynowi elementów stojących na jego głównej przekątnej[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Teresa Jurlewicz, Zbigniew Skoczylas, Algebra liniowa 1: Definicje, twierdzenia, wzory, wyd. Oficyna Wydawnicza GIS, Wrocław 2001